Dr Mary Edwards Walker przeszła do historii jako pierwsza i jedyna kobieta, która otrzymała Medal Honoru za niezwykłą służbę jako cywilny chirurg podczas wojny secesyjnej. Medal został jej wręczony 11 listopada 1865 roku w Departamencie Wojny w Waszyngtonie.

Dr Mary Edwards Walker jest niezwykłą postacią w historii Ameryki jako jedyna kobieta, która kiedykolwiek otrzymała Medal Honoru. Jej nadzwyczajna odwaga i poświęcenie jako cywilnego chirurga podczas wojny secesyjnej przyniosły jej to prestiżowe wyróżnienie w 1865 roku, czyniąc jej osiągnięcie jeszcze bardziej wyjątkowym w czasach, gdy kobiety napotykały znaczące ograniczenia zarówno w służbie wojskowej, jak i praktyce medycznej.

Służąc w Armii Unii, Walker przekraczała linie wroga, aby leczyć rannych cywilów i żołnierzy, ryzykując przy tym własne życie. Jej niezachwiane zaangażowanie w ratowanie życia zwróciło uwagę prezydenta Andrew Johnsona, który przyznał jej najwyższe wojskowe odznaczenie kraju. Choć jej medal został później odebrany w 1917 roku wraz z wieloma innymi, prezydent Jimmy Carter przywrócił go pośmiertnie w 1977 roku, utrwalając jej miejsce w amerykańskiej historii wojskowej.

11 listopada 1865 roku dr Mary Edwards Walker otrzymała Medal Honoru podczas ceremonii w Departamencie Wojny w Waszyngtonie. Uroczystość była przełomowym momentem w amerykańskiej historii wojskowej jako pierwszy i jedyny Medal Honoru przyznany kobiecie.

Prezydent Andrew Johnson osobiście zatwierdził rekomendację Medalu Honoru dla dr Walker od generałów Williama T. Shermana i George'a H. Thomasa. Oficjalne uzasadnienie uznawało jej służbę w pierwszej bitwie pod Bull Run, bitwie pod Chickamauga, kampanii atlantyckiej oraz cztery miesiące jako jeniec wojenny. Sekretarz wojny Edwin Stanton wręczył medal w imieniu prezydenta Johnsona podczas ceremonii, w której uczestniczyli wojskowi urzędnicy i rządowi dostojnicy.

Odznaczenie Medal of Honor miało wyjątkowe znaczenie w okresie wojny secesyjnej, wyróżniając dr Walker spośród 1520 innych odznaczonych. W uzasadnieniu szczególnie podkreślono jej "cenne zasługi dla Rządu" oraz poświęcenie dla "cierpiących żołnierzy zarówno na polu bitwy jak i w szpitalach". Jej osiągnięcie przełamało istotne bariery płciowe w strukturach wojskowych, jako że medal tradycyjnie przyznawano za męstwo bojowe okazywane przez żołnierzy płci męskiej.

Szczegóły przyznania Medalu Honoru - ceremonia 1865
Data przyznania	11 listopada 1865
Miejsce	Departament Wojny, Waszyngton
Zatwierdzone przez	Prezydenta Andrew Johnsona
Rekomendowane przez	Generałów Shermana i Thomasa
Łączna liczba odznaczonych z wojny secesyjnej	1520

Dr Mary Edwards Walker służyła jako cywilny chirurg w Armii Unii podczas amerykańskiej wojny secesyjnej w latach 1861-1865. Jej oddana służba obejmowała pracę w szpitalach polowych, przekraczanie linii wroga w celu leczenia cywilów oraz pobyt w niewoli jako jeniec wojenny.

Dr Walker zgłosiła się na ochotnika do Szpitala Indiana w Waszyngtonie, gdzie w 1861 roku leczyła rannych żołnierzy. Armia Unii mianowała ją cywilnym chirurgiem kontraktowym w 1863 roku, czyniąc ją pierwszą kobietą-chirurgiem w armii USA. Służyła w 52. Pułku Piechoty Ohio podczas bitwy pod Chickamauga, wykonując operacje w szpitalach polowych pod ostrzałem wroga. Do jej obowiązków należało:

• Leczenie ran bojowych w Gordon's Mills w Georgii

• Operowanie w szpitalach polowych w Chattanooga w Tennessee

• Wykonywanie amputacji w wysuniętych punktach medycznych

• Przeprowadzanie badań lekarskich rekrutów

• Zarządzanie epidemiami tyfusu wśród żołnierzy

• Aresztowanie przez wojska Konfederacji pod zarzutem szpiegostwa

• Uwięzienie w więzieniu Castle Thunder w Richmond w Wirginii

• Cztery miesiące niewoli w ciężkich warunkach

• Uwolnienie w ramach wymiany jeńców 12 sierpnia 1864 r.

• Powrót do służby jako nadzorca medyczny w Więzieniu Żeńskim w Louisville

Okres służby	Lokalizacja	Rola
1861-1862	Waszyngton	Chirurg-ochotnik
1863-1864	Georgia/Tennessee	Chirurg kontraktowy
kwi-sie 1864	Richmond, VA	Jeniec wojenny
1864-1865	Kentucky	Nadzorca medyczny

W 1917 r. komisja wojskowa powołana przez Kongres zakwestionowała zasadność przyznania 911 wcześniej nadanych Medali Honoru, w tym medalu dr Mary Edwards Walker. Ten przegląd oznaczał znaczącą zmianę w kryteriach przyznawania medalu, koncentrując się wyłącznie na bohaterstwie związanym z walką.

Komisja przeglądowa Kongresu ustanowiła bardziej rygorystyczne wytyczne dla odznaczonych Medalem Honoru, wymagając bezpośredniego udziału w walce. Komisja odebrała medal dr Walker 15 lutego 1917 r., wraz z medalami 910 innych odznaczonych, powołując się na ich cywilny status podczas służby. Kongres uchwalił ustawę, która ustanowiła nowe standardy, ograniczając kwalifikowalność do personelu wojskowego, który wykazał się wybitną odwagą w rzeczywistej walce.

Statystyki przeglądu Medali Honoru 1917
Łączna liczba przeglądniętych medali	911
Łączna liczba odebranych medali	911
Liczba dotkniętych odbiorców cywilnych	46
Liczba dotkniętych odbiorców wojskowych	865

Dr Walker sprzeciwiła się decyzji komisji, nosząc Medal Honoru aż do swojej śmierci w 1919 roku. Utrzymywała, że medal należy do niej poprzez legalne kanały, co potwierdza pierwotna autoryzacja prezydenta Andrew Johnsona. Jej odpowiedź dla urzędników żądających zwrotu medalu została udokumentowana w listach stwierdzających: "Dostaniecie go po moim trupie." Nosiła medal codziennie jako akt protestu przeciwko jego odebraniu, podkreślając swoje słuszne uznanie za służbę medyczną podczas wojny.

Prezydent Jimmy Carter podpisał ustawę 10 czerwca 1977 roku, przywracając dr Mary Edwards Walker Medal Honoru 58 lat po jej śmierci. Działanie to potwierdziło jej wyjątkowy status jako jedynej kobiety uhonorowanej najwyższym odznaczeniem wojskowym kraju.

Kongres uchwalił Ustawę Publiczną 95-38 w 1977 roku, odnoszącą się konkretnie do sprawy Medalu Honoru dr Walker. Ustawa uznała jej wybitną służbę podczas wojny secesyjnej jako chirurga kontraktowego, co zostało potwierdzone dokumentacją z akt wojskowych. Przedstawicielka Margaret Heckler z Massachusetts przewodziła projektowi ustawy, zdobywając ponadpartyjne poparcie 125 współsponsorów w Izbie Reprezentantów.

• Jej udokumentowana odwaga pod ostrzałem podczas leczenia żołnierzy w Bitwie pod Chickamauga
• Jej czteromiesięczne uwięzienie jako jeniec wojenny w Castle Thunder
• Jej nieustanna służba jako cywilny chirurg kontraktowy w latach 1861-1865

Szczegóły przywrócenia	Dane
Data przywrócenia	10 czerwca 1977
Numer Ustawy Publicznej	95-38
Współsponsorzy w Kongresie	125
Lat po śmierci	58
Data pierwotnego przyznania	11 listopada 1865

Wyróżnienie dr Mary Edwards Walker Medalem Honoru wykracza poza jej indywidualne osiągnięcie, ustanawiając precedens dla uznania kobiet w służbie wojskowej. Jej wyjątkowy status wśród 3527 wszystkich odznaczonych Medalem Honoru podkreśla nadzwyczajny charakter jej wkładu w amerykańską historię wojskowości.

Medal Honoru dr Walker zapoczątkował dyskusje o roli kobiet w służbie wojskowej przez cały XX wiek. Jej osiągnięcia wpłynęły na zmiany w polityce w 1976 roku, kiedy kobiety uzyskały dostęp do akademii wojskowych. Akademia Wojskowa West Point powoływała się na przykład Walker podczas przesłuchań kongresowych dotyczących integracji płci, podkreślając jej kompetencje w medycynie polowej pod ostrzałem. Jej spuścizna przyczyniła się do rozszerzenia ról bojowych dla kobiet, kulminując w decyzji z 2015 roku o otwarciu wszystkich stanowisk wojskowych dla kobiet.

Medal Honoru dr Walker stanowi udokumentowany kamień milowy w historii odznaczeń wojskowych. Jej wyróżnienie zakwestionowało XIX-wieczne ograniczenia płciowe w medycynie, służbie wojskowej i uznaniu publicznym. Muzea w całych Stanach Zjednoczonych, w tym Narodowe Muzeum Medycyny Wojny Secesyjnej w Frederick w stanie Maryland, prezentują wystawy przedstawiające jej medal i mundur. Amerykańska Poczta upamiętniła jej osiągnięcia znaczkiem o wartości 20 centów w 1982 roku, jako część serii Wielcy Amerykanie. Instalacje wojskowe honorują jej wkład poprzez dedykowane obiekty, takie jak Centrum dr Mary E. Walker w Fort Irwin w Kalifornii, utworzone w 1985 roku w celu wspierania kobiet w służbie wojskowej.

• Dr Mary Edwards Walker otrzymała Medal Honoru 11 listopada 1865 roku, stając się pierwszą i jedyną kobietą uhonorowaną tym prestiżowym wojskowym odznaczeniem.
• Medal Honoru przyznano jej za służbę jako cywilny chirurg podczas wojny secesyjnej, gdzie leczyła rannych żołnierzy, przekraczała linie wroga i spędziła cztery miesiące jako jeniec wojenny.
• Medal został kontrowersyjnie odebrany w 1917 roku wraz z 910 innymi podczas przeglądu Kongresu, ale dr Walker odmówiła jego zwrotu i nosiła go aż do swojej śmierci w 1919 roku.
• Prezydent Jimmy Carter oficjalnie przywrócił jej Medal Honoru pośmiertnie w 1977 roku na mocy Ustawy Publicznej 95-38, potwierdzając jej wyjątkowy status w historii wojskowości.
• Osiągnięcie dr Walker przełamało istotne bariery płciowe i wpłynęło na późniejsze regulacje dotyczące roli kobiet w służbie wojskowej, w tym ich integrację w akademiach wojskowych i na stanowiskach bojowych.

Medal Honoru dr Mary Edwards Walker stanowi świadectwo jej niezwykłej odwagi i poświęcenia podczas wojny secesyjnej. Jej przełomowe osiągnięcie jako jedynej kobiety-laureatki ustanowiło ważny precedens dla kobiet w służbie wojskowej. Mimo odebrania medalu w 1917 roku, nieugięcie broniła swojego prawa do tego wyróżnienia aż do śmierci.

Przywrócenie jej Medalu Honoru w 1977 roku przez prezydenta Jimmy'ego Cartera ugruntowało jej miejsce w amerykańskiej historii wojskowości. Dziś jej spuścizna nadal inspiruje kolejne pokolenia i przypomina, że odwaga i służba nie znają płci. Niezwykła historia dr Walker dowodzi, że determinacja i niezachwiane oddanie obowiązkom mogą przełamać nawet najsilniejsze społeczne bariery.