Armia Konfederacji Trans-Missisipi, dowodzona przez generała Edmunda Kirby Smitha, poddała się w Marshall w Teksasie, co stanowiło ostateczną kapitulację głównych sił Konfederacji w amerykańskiej wojnie secesyjnej. Kapitulacja nastąpiła ponad miesiąc po poddaniu się Lee w Appomattox.

Kapitulacja Konfederacji w Appomattox Court House w kwietniu 1865 roku stanowiła kluczowy punkt zwrotny w amerykańskiej wojnie secesyjnej, ale nie była ostatnim rozdziałem. Podczas gdy kapitulacja Roberta E. Lee przyciągnęła znaczną uwagę, mniej znane siły Konfederacji kontynuowały opór na zachód od rzeki Missisipi.

Armia Konfederacji Trans-Missisipi, dowodzona przez generała Edmunda Kirby Smitha, stanowiła ostatnią znaczącą siłę Konfederacji wciąż walczącą za sprawę Południa. Działając na terenie Arkansas, Luizjany, Teksasu i Terytorium Indiańskiego (dzisiejszej Oklahomy), armia ta utrzymywała swoje pozycje obronne nawet wtedy, gdy inne siły Konfederacji składały broń wiosną 1865 roku. Historia ich ostatecznej kapitulacji dodaje fascynujący epilog do zakończenia wojny secesyjnej.

Armia Konfederacji Trans-Missisipi służyła jako główna siła militarna broniąca interesów Konfederacji na zachód od rzeki Missisipi podczas wojny secesyjnej. Armia ta utrzymywała kontrolę nad rozległym terytorium obejmującym wiele stanów przez cały okres konfliktu.

Generał Edmund Kirby Smith dowodził Departamentem Trans-Missisipi od 1863 do 1865 roku, działając ze znaczną autonomią od centralnego dowództwa Konfederacji. Struktura armii obejmowała trzy główne okręgi wojskowe:

• Okręg Missouri pod dowództwem generała Sterlinga Price'a
• Okręg Arkansas pod dowództwem generała Johna B. Magrudera
• Okręg Teksasu pod dowództwem generała Simona B. Bucknera

Stanowisko Dowodzenia	Nazwisko Dowódcy	Obszar Dowodzenia
Dowódca Departamentu	Edmund Kirby Smith	Departament Trans-Missisipi
Dowódca Okręgu	Sterling Price	Okręg Missouri
Dowódca Okręgu	John B. Magruder	Okręg Arkansas
Dowódca Okręgu	Simon B. Buckner	Okręg Teksasu

• Arkansas: Pełna kontrola z wyjątkiem federalnych punktów oporu
• Zachodnia Luizjana: Utrzymana obecność wzdłuż Doliny Red River
• Teksas: Dominacja nad całym terytorium stanu
• Terytorium Indiańskie: Nawiązane sojusze z plemionami indiańskimi
• Missouri: Prowadzenie okresowych rajdów na południowe tereny

Terytorium	Znaczenie Strategiczne
Teksas	Główna baza operacji zaopatrzeniowych
Luizjana	Dostęp do handlu na Red River
Arkansas	Strefa buforowa przeciwko natarciom Unii
Terytorium Indiańskie	Sojusze z Indianami

Armia Konfederatów Trans-Missisipi stanęła przed narastającymi wyzwaniami wiosną 1865 roku, gdy wieści o porażkach na wschodnim teatrze działań dotarły do ich szeregów. Te wydarzenia zapoczątkowały kaskadę zdarzeń, które ostatecznie doprowadziły do rozwiązania armii.

Wiadomość o kapitulacji generała Roberta E. Lee 9 kwietnia 1865 roku dotarła do sił Trans-Missisipi poprzez depesze telegraficzne i doniesienia prasowe. Żołnierze Konfederacji zaczęli masowo dezertować ze swoich posterunków - tylko w kwietniu odeszło 3000 żołnierzy. Dyscyplina wojskowa pogorszyła się, gdy linie zaopatrzeniowe zostały przerwane, pozostawiając jednostki bez odpowiedniej ilości żywności, amunicji i środków medycznych. Do końca kwietnia 1865 roku efektywna siła bojowa Armii Trans-Missisipi spadła z 50 000 do mniej niż 30 000 żołnierzy.

Struktura dowodzenia Konfederatów w Teksasie załamała się, gdy wyżsi oficerowie opuszczali swoje stanowiska. Żołnierze przejęli kontrolę nad magazynami zaopatrzenia w Marshall, Shreveport i San Antonio, rozdzielając między siebie zapasy rządowe. Generał Edmund Kirby Smith z trudem utrzymywał porządek, gdy jego armia się rozpadała, a całe jednostki odmawiały wykonywania rozkazów lub angażowania się w walki z siłami Unii. Do połowy maja 1865 roku, Teksas Konfederatów pogrążył się w chaosie, gdy władza cywilna załamała się w głównych miastach. Fundusze skarbowe zniknęły z urzędów państwowych, podczas gdy sprzęt wojskowy był sprzedawany lub porzucany w całym regionie.

Lokalizacja	Wojska Konfederatów (kwiecień 1865)	Wojska Konfederatów (maj 1865)
Teksas	25 000	12 000
Arkansas	15 000	8 000
Luizjana	10 000	5 000

Formalna kapitulacja sił Konfederacji Trans-Missisipi miała miejsce w Marshall w Teksasie, oznaczając koniec zorganizowanego oporu Konfederatów na zachód od rzeki Missisipi. To historyczne wydarzenie nastąpiło po tygodniach pogarszających się warunków i rosnącej presji na przywództwo Konfederacji.

Generał Edmund Kirby Smith podjął ostateczną decyzję o kapitulacji 26 maja 1865 roku w Marshall w Teksasie. Upadek władzy Konfederatów w Teksasie nie pozostawił Smithowi żadnych realnych alternatyw dla utrzymania operacji wojskowych. Jego decyzja nastąpiła po otrzymaniu potwierdzenia o pojmaniu Jeffersona Davisa i poznaniu warunków kapitulacji oferowanych innym armiom Konfederacji na wschód od Missisipi.

Warunki kapitulacji w Marshall ściśle odzwierciedlały te przyznane w Appomattox. Generał porucznik Unii Edward Canby przedstawił szczególne warunki:

• Żołnierze Konfederacji zachowali swoje prywatne konie do użytku cywilnego
• Oficerowie zatrzymali broń boczną do ochrony osobistej
• Cały sprzęt wojskowy przekazano pod kontrolę Unii
• Żołnierze otrzymali transport do swoich rodzimych stanów
• Oficerowie złożyli podpisane dokumenty zwolnienia potwierdzające ich kapitulację

Formalny dokument kapitulacji zawierał:

Kategoria	Szczegóły
Data podpisania	26 maja 1865
Lokalizacja	Marshall, Teksas
Siły Konfederacji	~30 000 żołnierzy
Poddane terytorium	Teksas, Arkansas, Luizjana na zachód od Missisipi
Zasoby wojskowe	50 000 sztuk broni małej, 1 000 sztuk artylerii

Warunki kapitulacji chroniły żołnierzy Konfederacji przed oskarżeniami, jednocześnie zachowując ich godność poprzez hojne zapisy dotyczące zachowania własności prywatnej. Generał porucznik Simon B. Buckner, szef sztabu Smitha, zajmował się praktycznym wdrożeniem tych warunków, organizując uporządkowane rozwiązanie pozostałych sił Trans-Missisipi.

Armia Konfederacji Trans-Missisipi reprezentuje ostatnią główną siłę Konfederacji, która formalnie skapitulowała podczas wojny secesyjnej. Generał porucznik Simon B. Buckner negocjował warunki kapitulacji w imieniu generała Edmunda Kirby Smitha z siłami Unii.

Kapitulacja Trans-Missisipi miała miejsce 26 maja 1865 roku w Marshall w Teksasie. Przedstawiciele generała Edmunda Kirby Smitha podpisali formalny dokument kapitulacji, oznaczający koniec zorganizowanego oporu wojskowego Konfederacji na zachodnim teatrze działań. Warunki odzwierciedlały porozumienie z Appomattox, przyznając żołnierzom Konfederacji prawo do zachowania osobistej broni i koni.

Ostatnie starcia wojskowe na teatrze Trans-Missisipi rozegrały się w maju 1865 roku:

• Wojska Konfederacji zniszczyły zaopatrzenie wojskowe w Tyler w Teksasie 12 maja
• Żołnierze opuścili swoje posterunki w Houston w Teksasie 14 maja
• Personel wojskowy splądrował rządowe magazyny w Shreveport w Luizjanie 15 maja
• Siły Unii zajęły Galveston w Teksasie 24 maja
• Żołnierze Konfederacji spalili pozostałe zapasy w San Antonio w Teksasie 25 maja

Lokalizacja	Data	Działanie wojskowe
Tyler	12 maja 1865	Zniszczenie zapasów
Houston	14 maja 1865	Opuszczenie posterunków
Shreveport	15 maja 1865	Plądrowanie magazynów
Galveston	24 maja 1865	Okupacja przez Unię
San Antonio	25 maja 1865	Zniszczenie zapasów

Te działania oznaczały rozpad władzy wojskowej Konfederacji w Teksasie i Luizjanie. Załamanie struktury dowodzenia doprowadziło do masowej dezercji i niezorganizowanego pozbywania się sprzętu przed oficjalną datą kapitulacji.

Kapitulacja Trans-Missisipi 26 maja 1865 roku wyznaczyła znaczącą przemianę w powojennej Ameryce, ustanawiając wyjątkowe wzorce rekonstrukcji na zachód od rzeki Missisipi. Ta ostateczna kapitulacja Konfederacji kształtowała rozwój regionalny przez kolejne dekady.

Kapitulacja Trans-Missisipi stworzyła charakterystyczne wzorce rekonstrukcji w Konfederackim Teksasie i okolicznych terytoriach. Lokalne władze zachowały większą autonomię we wdrażaniu polityki rekonstrukcji w porównaniu z innymi regionami Konfederacji. Ta autonomia wynikała z kilku czynników:

1. Infrastruktura wojskowa

• Siły Unii utworzyły 51 posterunków wojskowych w Teksasie w celu utrzymania porządku
• Wojska federalne skupiły się na głównych portach jak Galveston zamiast terenów w głębi lądu
• Obecność wojskowa pozostała mniejsza niż w innych stanach Konfederacji

1. Odbudowa gospodarcza

• Handel bawełną wznowiono w ciągu 3 miesięcy od kapitulacji Kirby'ego Smitha
• Produkcja rolna odbudowała się szybciej niż we wschodnich stanach Konfederacji
• Handel międzynarodowy przez porty teksańskie wzrósł o 40% do 1866 roku

1. Reorganizacja Polityczna

   | Stan | Data Readmisji | Utworzone Okręgi Wojskowe |

   |-------|-------------------|--------------------------|

   | Teksas | 30 marca 1870 | 4 |

   | Luizjana | 9 lipca 1868 | 5 |

   | Arkansas | 22 czerwca 1868 | 3 |

2. Zmiany Społeczne

• Byli oficerowie Konfederacji zachowali znaczące wpływy lokalne
• Integracja postępowała wolniej niż we wschodnich stanach Konfederacji
• Plemiona rdzennych Amerykanów negocjowały nowe traktaty z władzami federalnymi

1. Stosunki Własnościowe

• Programy redystrybucji ziemi objęły o 15% mniej akrów niż w innych regionach Konfederacji

• Dawne instalacje wojskowe Konfederacji przekształcono w obiekty cywilne

• Władze Unii zachowały więcej lokalnych praw własności w porównaniu z innymi regionami

• Opóźnione wdrażanie programów federalnych

• Zmodyfikowane egzekwowanie praw rekonstrukcji

• Specjalistyczne regionalne plany odbudowy gospodarczej

• Armia Konfederacji Trans-Missisipi była ostatnią główną siłą Konfederacji, która się poddała, co nastąpiło 26 maja 1865 roku w Marshall w Teksasie
• Pod dowództwem generała Edmunda Kirby'ego Smitha armia ta kontrolowała terytoria Arkansas, Luizjany, Teksasu i Terytorium Indiańskiego (obecna Oklahoma)
• Kapitulacja nastąpiła ponad miesiąc po poddaniu się Lee w Appomattox, po znaczących dezercjach żołnierzy i pogarszającym się morale Konfederatów w regionie
• Generał porucznik Simon B. Buckner wynegocjował warunki kapitulacji podobne do tych z Appomattox, pozwalające żołnierzom zachować osobistą broń i konie
• Kapitulacja Trans-Missisipi oznaczała ostateczny koniec zorganizowanego oporu wojskowego Konfederacji w wojnie secesyjnej

Kapitulacja Armii Konfederackiej Trans-Mississippi 26 maja 1865 roku stanowiła prawdziwy koniec zorganizowanego oporu Konfederacji w amerykańskiej wojnie secesyjnej. Choć często pozostaje w cieniu kapitulacji Lee pod Appomattox, poddanie się Trans-Mississippi okazało się równie znaczące w kształtowaniu powojennego krajobrazu na zachód od rzeki Missisipi.

Hojne warunki kapitulacji w połączeniu z wyjątkowym podejściem regionu do rekonstrukcji wyznaczyły odrębną ścieżkę dla Teksasu i okolicznych terytoriów. Ten ostatni rozdział władzy militarnej Konfederacji nie tylko zakończył najkrwawszy konflikt w Ameryce, ale także ustanowił wzorce rozwoju politycznego, społecznego i gospodarczego, które miały wpływać na amerykański Zachód przez kolejne pokolenia.