Generał Konfederacji Joseph E. Johnston poddał się generałowi Unii Williamowi T. Shermanowi w Bennett Place w Karolinie Północnej, co skutecznie zakończyło opór Konfederacji w Karolinach, Georgii i Florydzie. Ta kapitulacja 89 270 żołnierzy była największą kapitulacją Konfederacji podczas wojny secesyjnej.

Kapitulacja konfederackiego generała Josepha E. Johnstona przed generałem Unii Williamem T. Shermanem stanowiła jeden z najważniejszych momentów w zakończeniu amerykańskiej wojny secesyjnej. To przełomowe wydarzenie miało miejsce po kapitulacji generała Roberta E. Lee w Appomattox Court House i pomogło zakończyć ten niszczycielski konflikt.

26 kwietnia 1865 roku w Bennett Place niedaleko Durham Station w Karolinie Północnej, Johnston formalnie poddał Armię Tennessee i wszystkie pozostałe siły Konfederacji pod jego dowództwem. Ta kapitulacja była znacznie większa niż Lee, ponieważ skutecznie zakończyła opór Konfederacji w Karolinach, Georgii i Florydzie. Negocjacje między Johnstonem a Shermanem demonstrowały ducha pojednania, który miał stać się kluczowym dla procesu uzdrawiania narodu.

Armia Konfederacji ponosiła coraz większe straty w kwietniu 1865 roku, gdy siły Unii posuwały się naprzód na wielu frontach. 2 kwietnia siły Konfederacji ewakuowały Richmond w Wirginii, stolicę Konfederacji, co stanowiło decydujący punkt zwrotny w wojnie.

Robert E. Lee poddał Armię Północnej Wirginii Ulyssesowi S. Grantowi w Appomattox Court House 9 kwietnia 1865 roku. Ta kapitulacja wywołała lawinę poddawania się sił Konfederacji w całym południu.

Armia generała Josepha E. Johnstona w Karolinie Północnej pozostawała jedną z ostatnich głównych sił Konfederacji w polu. Po kapitulacji Lee, Johnston rozpoczął negocjacje pokojowe z generałem Williamem T. Shermanem 17 kwietnia 1865 roku w Bennett Place niedaleko Durham Station.

Kluczowe wydarzenia w kwietniu 1865:

• 2 kwietnia: Upadek Richmond
• 9 kwietnia: Kapitulacja Lee w Appomattox
• 14 kwietnia: Zabójstwo Lincolna w Ford's Theatre
• 17 kwietnia: Pierwsze spotkanie Johnstona-Shermana
• 26 kwietnia: Kapitulacja Johnstona w Bennett Place

Wstępne warunki kapitulacji zaproponowane przez Shermana wykraczały poza kwestie wojskowe i obejmowały warunki polityczne. Jednak władze federalne w Waszyngtonie odrzuciły te warunki, co doprowadziło do dodatkowych negocjacji.

Ostateczna kapitulacja Johnstona 26 kwietnia 1865 roku objęła siły Konfederacji w czterech stanach:

Stan	Liczba żołnierzy
Karolina Północna	21 000
Karolina Południowa	8 000
Georgia	6 000
Floryda	4 000

Ta kapitulacja skutecznie zakończyła zorganizowany opór Konfederacji na wschodnim teatrze działań, pozostawiając tylko rozproszone jednostki konfederackie w regionie Trans-Mississippi nadal pod bronią.

Kampania Karolińska Shermana wyznaczyła destrukcyjny szlak przez Karolinę Południową na początku 1865 roku, po jego udanym Marszu do Morza przez Georgię. Kampania demonstrowała wojskową strategię Shermana polegającą na wojnie totalnej, wymierzonej zarówno w infrastrukturę wojskową, jak i zasoby cywilne.

Siły Shermana zdobyły Columbię, stolicę Karoliny Południowej, 17 lutego 1865 roku, pozostawiając miasto w płomieniach. Charleston, znaczący port Konfederacji, poddał się siłom Unii 18 lutego 1865 roku, po wytrzymaniu 545-dniowego oblężenia. Podwójne zdobycie poważnie osłabiło kontrolę Konfederacji w Karolinie Południowej, niszcząc kluczowe linie zaopatrzenia i możliwości produkcyjne.

Miasto	Data zdobycia	Znaczenie strategiczne
Columbia	17 lut 1865	Stolica stanu, centrum produkcyjne
Charleston	18 lut 1865	Główny port, symboliczna twierdza Konfederacji

Armia Shermana wkroczyła do Karoliny Północnej w marcu 1865 roku, napotykając opór sił Konfederacji pod dowództwem Johnstona. Wojska Unii zdobyły strategiczne lokalizacje, w tym Fayetteville 11 marca, niszcząc arsenał Konfederatów. Natarcie Shermana przez Karolinę Północną wywierało presję na siły Johnstona, doprowadzając do starć pod Averasboro 16 marca i Bentonville w dniach 19-21 marca 1865 roku. Bitwy te stanowiły ostatni znaczący opór Konfederatów przed ostateczną kapitulacją Johnstona w Bennett Place.

Bitwa	Data	Dowódca Konfederacji
Averasboro	16 marca 1865	William J. Hardee
Bentonville	19-21 marca 1865	Joseph E. Johnston

Generał Joseph E. Johnston objął dowództwo nad Armią Tennessee Konfederacji w grudniu 1864 roku, otrzymując zadanie obrony Karolin przed nacierającymi siłami Shermana. Jego przywództwo okazało się kluczowe w ostatnich miesiącach wojny secesyjnej.

Johnston zreorganizował rozproszone siły Konfederacji w Karolinie Północnej, aby utworzyć linię obronną przeciwko Kampanii Karolińskiej Shermana. Połączył resztki Armii Tennessee z wojskami z Departamentu Karoliny Północnej i Południowej, tworząc armię liczącą 21 000 żołnierzy.

Generał Konfederacji wdrożył strategiczne taktyki obronne:

• Rozmieszczenie sił w kluczowych węzłach transportowych
• Utworzenie linii zaopatrzenia przez wschodnią Karolinę Północną
• Koordynacja z lokalnymi jednostkami milicji
• Ochrona strategicznych węzłów kolejowych w Goldsboro i Raleigh

Kluczowe bitwy pod dowództwem Johnstona obejmowały:

Bitwa	Data	Siły Konfederacji	Wynik
Averasboro	16 marca 1865	6 500	Taktyczny Sukces Konfederacji
Bentonville	19-21 marca 1865	21 000	Strategiczne Zwycięstwo Unii

Strategia obronna Johnstona koncentrowała się na:

• Zachowanie zasobów wojskowych
• Ochrona ludności cywilnej
• Utrzymanie linii komunikacyjnych
• Opóźnianie natarcia Shermana

Pomimo tych wysiłków, przytłaczające siły Unii i udane manewry oskrzydlające Shermana zmusiły Johnstona do wycofania się na północ. To ciągłe wycofywanie się doprowadziło ostatecznie do negocjacji w Bennett Place, gdzie Johnston poddał się 26 kwietnia 1865 roku.

Negocjacje kapitulacyjne między konfederackim generałem Josephem E. Johnstonem a generałem Unii Williamem T. Shermanem odbyły się w Bennett Place, małej farmie w pobliżu stacji Durham w Karolinie Północnej. Te rozmowy okazały się kluczowe dla zakończenia oporu Konfederacji w wielu stanach południowych.

Johnston przybył na spotkanie z Shermanem do Bennett Place 17 kwietnia, rozpoczynając pierwszą rundę rozmów kapitulacyjnych. Sherman, pod wpływem łagodnego podejścia prezydenta Lincolna do pojednania, zaproponował warunki wykraczające poza kwestie militarne. Wstępna umowa zawierała postanowienia dotyczące:

• Uznania rządów stanowych
• Przywrócenia praw politycznych
• Przywrócenia federalnego systemu sądownictwa
• Ochrony praw własności prywatnej

Ostateczne warunki kapitulacji w Bennett Place skupiały się ściśle na kwestiach wojskowych po tym, jak Waszyngton odrzucił początkową propozycję Shermana. Umowa zawierała:

Kluczowe warunki	Szczegóły
Siły zbrojne	39 000 żołnierzy Konfederacji w NC, SC, GA i FL
Broń i wyposażenie	Cała broń przekazana władzom Unii
Dodatek na podróż	Żołnierzom zezwolono na powrót do domów z prywatnymi końmi
Status zwolnienia	Wszyscy poddający się żołnierze otrzymali dokumenty zwolnienia

Kiedy Johnston podpisał formalny dokument kapitulacji 26 kwietnia 1865 roku, rozwiązał ostatnią główną siłę militarną Konfederacji we wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Warunki kapitulacji w Bennett Place odzwierciedlały te przyznane w Appomattox, skupiając się wyłącznie na kwestiach wojskowych, a nie ustępstwach politycznych.

Generał Konfederacji Joseph E. Johnston formalnie poddał się generałowi Unii Williamowi T. Shermanowi w Bennett Place niedaleko stacji Durham w Karolinie Północnej 26 kwietnia 1865 roku. Dokument kapitulacji zawierał szczegółowe warunki wojskowe, które rozwiązywały pozostałe siły Konfederacji w Karolinach, Georgii i Florydzie.

Kapitulacja w Bennett Place stanowiła największą kapitulację Konfederacji podczas wojny secesyjnej, obejmującą 89 270 żołnierzy w czterech stanach. Oto podział wpływu kapitulacji:

Region	Liczba poddanych żołnierzy
Karolina Północna	39 000
Karolina Południowa	17 500
Georgia	21 770
Floryda	11 000

Warunki kapitulacji obejmowały:

• Natychmiastowe zaprzestanie wszystkich operacji wojskowych
• Przekazanie całej broni i sprzętu wojskowego władzom Unii
• Zwolnienie żołnierzy Konfederacji za poręczeniem
• Zezwolenie oficerom na zachowanie broni bocznej i prywatnych koni
• Dystrybucję 40 000 racji żywnościowych dla żołnierzy Konfederacji

Kapitulacja w Bennett Place skutecznie rozwiązała ostatni zorganizowany opór wojskowy Konfederacji na wschód od rzeki Missisipi. Po kapitulacji Johnstona pozostałe siły Konfederacji szybko się poddały:

• Armia Trans-Missisipi pod dowództwem generała E. Kirby Smitha poddała się 26 maja
• Siły Konfederacji Cherokee pod dowództwem Stand Watie poddały się 23 czerwca
• Rozproszone jednostki partyzanckie rozwiązały się w ciągu lata

1. Żołnierze otrzymali dokumenty zwolnienia warunkowego
2. Władze Unii zapewniły pomoc transportową
3. Lokalni marszałkowie nadzorcowali demobilizację
4. Weterani rejestrowali się u władz powiatowych

Po kapitulacji w Bennett Place 26 kwietnia 1865 roku, Sherman i Johnston rozwinęli pełen szacunku związek, który wykraczał poza ich wojenne role. Sherman przekazał Johnstonowi 1000 dolarów w złocie, aby pomóc mu w przejściu do życia cywilnego, demonstrując ducha pojednania między byłymi przeciwnikami.

Ich powojenna korespondencja odzwierciedla rozwijającą się przyjaźń:

• Wymieniali listy omawiające strategie wojskowe z poprzednich kampanii
• Dzielili się perspektywami na temat polityki powojennej odbudowy
• Utrzymywali regularną komunikację w sprawach osobistych przez lata 70. XIX wieku

Głębia ich przyjaźni stała się widoczna w 1891 roku, gdy Johnston, w wieku 84 lat, służył jako żałobnik na pogrzebie Shermana w Nowym Jorku. Mimo zimnej lutowej pogody, Johnston odmówił noszenia kapelusza podczas ceremonii na zewnątrz, mówiąc: "Gdybym był na jego miejscu, a on stał tutaj zamiast mnie, nie założyłby kapelusza." Ten gest doprowadził do zachorowania Johnstona na zapalenie płuc, przyczyniając się do jego śmierci kilka tygodni później.

Ich relacja była przykładem znaczących powojennych wysiłków pojednawczych:

Wydarzenie	Data	Znaczenie
Początkowe wsparcie finansowe	Kwiecień 1865	Dar Shermana 1000 dolarów w złocie
Pierwsze powojenne spotkanie	1869	Kolacja pojednawcza w Waszyngtonie
Ostatnie spotkanie	1885	Przegląd wojskowy w Waszyngtonie
Pogrzeb Shermana	14 lutego 1891	Johnston służy jako żałobnik

Zawodowy szacunek między tymi byłymi przeciwnikami przerodził się w prawdziwą przyjaźń, która trwała aż do ich śmierci, pokazując jak przywódcy wojskowi z obu stron pomogli połączyć narodowe podziały po wojnie secesyjnej.

• Generał Joseph E. Johnston poddał się generałowi Unii Williamowi T. Shermanowi 26 kwietnia 1865 roku w Bennett Place niedaleko stacji Durham w Karolinie Północnej.
• To poddanie było większe niż kapitulacja Lee pod Appomattox, obejmując siły Konfederacji z Karoliny Północnej, Karoliny Południowej, Georgii i Florydy - łącznie około 89 270 żołnierzy.
• Negocjacje kapitulacji rozpoczęły się 17 kwietnia 1865 roku, po poddaniu się Lee w Appomattox Court House 9 kwietnia i zabójstwie Lincolna 14 kwietnia.
• Ostateczne warunki kapitulacji koncentrowały się ściśle na kwestiach wojskowych, w tym na przekazaniu broni, zwolnieniu żołnierzy za poręczeniem i zezwoleniu oficerom na zachowanie broni bocznej i koni.
• Ta kapitulacja skutecznie zakończyła zorganizowany opór Konfederacji we wschodnim teatrze działań, pozostawiając jedynie rozproszone oddziały Konfederacji w regionie Trans-Mississippi.
• Sherman i Johnston rozwinęli pełną szacunku powojenną przyjaźń, której zwieńczeniem było pełnienie przez Johnstona funkcji żałobnika na pogrzebie Shermana w 1891 roku.

Kapitulacja konfederackiego generała Josepha E. Johnstona przed generałem Unii Williamem T. Shermanem w Bennett Place stanowi jeden z najbardziej przełomowych momentów w historii amerykańskiej wojny secesyjnej. To doniosłe wydarzenie nie tylko stanowiło największą kapitulację Konfederacji, ale także przyspieszyło zakończenie tego niszczycielskiego konfliktu.

Niezwykła relacja, która rozwinęła się między Johnstonem a Shermanem po wojnie, była przykładem ducha pojednania, który miał pomóc w zagojeniu ran narodu. Ich przejście od przeciwników na polu bitwy do szanowanych przyjaciół pokazało, że nawet najgłębsze podziały można przezwyciężyć poprzez wzajemny szacunek i zrozumienie.

Dziś Bennett Place służy jako wymowne przypomnienie zarówno zakończenia wojny, jak i początku długiej drogi Ameryki ku zjednoczeniu. Miejsce to nadal symbolizuje znaczenie pojednania w kształtowaniu przyszłości narodu.