4 marca 1386 roku w katedrze wawelskiej odbyła się koronacja Władysława Jagiełły na króla Polski. Wydarzenie to zapoczątkowało dynastię Jagiellonów i doprowadziło do powstania unii polsko-litewskiej, jednego z największych państw średniowiecznej Europy.

Objęcie polskiego tronu przez Władysława Jagiełłę w 1386 roku to jeden z najważniejszych momentów w historii Polski. To wydarzenie nie tylko zapoczątkowało dynastię Jagiellonów ale również doprowadziło do powstania potężnej unii polsko-litewskiej która przez kolejne stulecia kształtowała losy Europy Środkowo-Wschodniej.

Droga Jagiełły do korony wiodła przez małżeństwo z młodą królową Polski Jadwigą Andegaweńską. Ten polityczny sojusz przekształcił się w jedną z najbardziej znaczących unii dynastycznych średniowiecznej Europy. Wraz z koronacją Jagiełły 4 marca 1386 roku w katedrze wawelskiej rozpoczął się nowy rozdział w dziejach Polski który przyniósł krajowi okres świetności potęgi terytorialnej i rozwoju gospodarczego.

Polska w latach 80. XIV wieku znajdowała się w złożonej sytuacji politycznej po śmierci Ludwika Węgierskiego w 1382 roku. Kraj mierzył się z problemami sukcesyjnymi i zagrożeniami zewnętrznymi.

Okres bezkrólewia po śmierci Ludwika Węgierskiego charakteryzował się destabilizacją państwa polskiego. Możnowładcy podzielili się na dwa stronnictwa:

• Małopolanie popierający kandydaturę Jadwigi Andegaweńskiej
• Wielkopolanie optujący za księciem mazowieckim Siemowitem IV

Sytuację dodatkowo komplikowały:

• Najazdy książąt śląskich na ziemie zachodnie
• Zagrożenie ze strony zakonu krzyżackiego
• Problemy gospodarcze związane z brakiem centralnej władzy

Jadwiga Andegaweńska odegrała kluczową rolę w stabilizacji sytuacji politycznej Polski. Oto najważniejsze fakty:

Data	Wydarzenie
1384	Koronacja Jadwigi na króla Polski
1385	Podpisanie układu w Krewie
1386	Ślub z Władysławem Jagiełłą

• Dziedzicznych prawach do tronu polskiego
• Poparciu możnowładców małopolskich
• Uznaniu przez papieża Urbana VI
• Legitymizacji władzy poprzez koronację w Krakowie

Władysław Jagiełło przebył długą drogę od wielkiego księcia litewskiego do króla Polski. Ten proces trwał od sierpnia 1385 roku do marca 1386 roku i obejmował szereg kluczowych wydarzeń dyplomatycznych oraz religijnych.

14 sierpnia 1385 roku w Krewie podpisano przełomowe porozumienie między Polską a Litwą. Jagiełło zobowiązał się do:

• Przyjęcia chrztu w obrządku katolickim

• Chrystianizacji Litwy

• Połączenia ziem litewskich z Koroną Polską

• Odzyskania utraconych ziem polskich

• Spłaty 200 000 florenów odszkodowania Wilhelmowi Habsburgowi

• Jagiełło przyjął imię Władysław na cześć ostatniego króla Polski z dynastii Piastów

• Chrzest prowadził arcybiskup gnieźnieński Bodzanta

• Rodzicami chrzestnymi zostali kasztelan krakowski Dobiesław z Kurozwęk i mieszczanin krakowski Mikołaj Wierzynek

• Wraz z Jagiełłą chrzest przyjęli jego bracia: Wigunt otrzymał imię Aleksander a Korygiełło - Kazimierz

Data	Wydarzenie
14.08.1385	Podpisanie układu w Krewie
15.02.1386	Chrzest Jagiełły
18.02.1386	Zaślubiny z Jadwigą
04.03.1386	Koronacja na króla Polski

Koronacja Władysława Jagiełły stanowiła kulminacyjny moment procesu legitymizacji jego władzy w Polsce. Ceremonia odzwierciedlała połączenie tradycji polskich z litewskimi elementami kulturowymi.

Koronacja odbyła się 4 marca 1386 roku w katedrze wawelskiej w Krakowie. Arcybiskup gnieźnieński Bodzanta dokonał koronacji w obecności najważniejszych dostojników państwowych z Polski i Litwy. Katedra wawelska została wybrana ze względu na jej historyczne znaczenie jako tradycyjne miejsce koronacji władców Polski od czasów Władysława Łokietka.

Ceremonia koronacyjna składała się z następujących elementów:

• Namaszczenie świętymi olejami przez arcybiskupa gnieźnieńskiego
• Nałożenie insygniów królewskich: korony Bolesława Chrobrego, berła oraz jabłka królewskiego
• Wręczenie miecza koronacyjnego Szczerbca
• Złożenie przysięgi królewskiej na wierność Królestwu Polskiemu
• Uroczysta procesja z katedry na zamek królewski

Podczas uroczystości obecni byli:

• Przedstawiciele możnowładztwa polskiego
• Delegaci z Wielkiego Księstwa Litewskiego
• Wysłannicy z państw europejskich
• Dostojnicy kościelni z całego kraju

Po koronacji odbył się uroczysty bankiet w komnatach zamku wawelskiego, gdzie świętowano przez trzy dni. Nowy król rozdał przywileje i nadania dla najważniejszych rodów szlacheckich.

Objęcie tronu przez Władysława Jagiełłę w 1386 roku zapoczątkowało fundamentalne zmiany w Europie Środkowo-Wschodniej. Jego panowanie przyniosło istotne przeobrażenia polityczne gospodarcze religijne w regionie.

Unia polsko-litewska powstała na mocy układu w Krewie w 1385 roku stworzyła największe państwo w ówczesnej Europie. Połączenie obu krajów zapewniło:

• Wspólną politykę zagraniczną wobec Zakonu Krzyżackiego
• Wzrost znaczenia handlowego poprzez otwarcie nowych szlaków
• Integrację systemów administracyjnych Polski i Litwy
• Wzmocnienie pozycji militarnej obu państw

Aspekt	Przed unią	Po unii
Powierzchnia	240 000 km²	800 000 km²
Liczba mieszkańców	2 mln	7,5 mln
Długość granic	3500 km	8900 km

• Utworzenie biskupstwa wileńskiego w 1387 roku
• Budowę 7 pierwszych kościołów parafialnych
• Sprowadzenie 400 księży z Polski
• Nadanie przywilejów szlachcie litewskiej przyjmującej chrzest

Rok	Wydarzenie
1386	Chrzest Jagiełły
1387	Założenie biskupstwa w Wilnie
1388	Powstanie pierwszych szkół przykościelnych
1389	Utworzenie sieci parafialnej

Początek panowania Władysława Jagiełły charakteryzował się intensywnymi działaniami na rzecz wzmocnienia państwa polsko-litewskiego. Nowy władca skupił się na przeprowadzeniu reform wewnętrznych oraz kształtowaniu spójnej polityki zagranicznej.

Władysław Jagiełło wprowadził szereg reform administracyjnych w latach 1386-1390. Utworzył system zarządzania królewszczyznami poprzez starostów generalnych w 1387 roku. Ustanowił przywileje szlacheckie:

• Przywilej piotrkowski z 1388 roku gwarantujący ulgi podatkowe

• Przywilej czerwiński z 1389 roku regulujący sprawy sądownictwa

• Reforma systemu monetarnego wprowadzająca jednolity system bicia monety

• Reorganizacja kancelarii królewskiej usprawniająca administrację państwową

• Zawarcie rozejmu z Zakonem Krzyżackim w 1387 roku

• Przyłączenie Rusi Halickiej do Korony w 1387 roku

• Podpisanie układu pokojowego z Węgrami w 1389 roku

• Umocnienie sojuszu z Wielkim Księstwem Litewskim poprzez ugodę w Ostrowie w 1392 roku

Rok	Wydarzenie	Znaczenie
1387	Rozejm z Krzyżakami	Stabilizacja północnej granicy
1387	Inkorporacja Rusi	Poszerzenie terytorium państwa
1389	Pokój z Węgrami	Zabezpieczenie południowej granicy
1392	Ugoda w Ostrowie	Wzmocnienie unii polsko-litewskiej

• Władysław Jagiełło został królem Polski 4 marca 1386 roku po ceremonii koronacyjnej w katedrze wawelskiej w Krakowie.
• Droga Jagiełły do polskiej korony wiodła przez małżeństwo z Jadwigą Andegaweńską oraz podpisanie układu w Krewie (14 sierpnia 1385), w którym zobowiązał się do chrystianizacji Litwy.
• Przed koronacją Jagiełło przyjął chrzest (15 lutego 1386) i zmienił imię na Władysław, a następnie poślubił Jadwigę (18 lutego 1386).
• Objęcie tronu przez Jagiełłę doprowadziło do powstania unii polsko-litewskiej, tworząc największe państwo w ówczesnej Europie o powierzchni około 800 000 km².
• Pierwsze lata panowania Jagiełły (1386-1390) charakteryzowały się intensywnymi reformami wewnętrznymi oraz działaniami dyplomatycznymi, w tym zawarciem rozejmu z Krzyżakami i przyłączeniem Rusi Halickiej.

Koronacja Władysława Jagiełły na króla Polski w 1386 roku była przełomowym momentem w historii Europy Środkowo-Wschodniej. Wydarzenie to nie tylko zapoczątkowało dynastię Jagiellonów ale też stworzyło potężne państwo polsko-litewskie które przez kolejne stulecia kształtowało losy regionu.

Poprzez małżeństwo z Jadwigą Andegaweńską i przyjęcie chrztu Jagiełło zainicjował serię fundamentalnych zmian politycznych religijnych i gospodarczych. Powstałe w wyniku jego koronacji państwo stało się jednym z najpotężniejszych w ówczesnej Europie realizując ambitną wizję zjednoczenia dwóch różnych kultur i tradycji.

Rozpoczęta wówczas era jagiellońska przyniosła Polsce i Litwie okres bezprecedensowego rozwoju terytorialnego kulturowego i ekonomicznego. Te historyczne wydarzenia położyły fundament pod wielowiekową współpracę polsko-litewską której efekty widoczne są do dziś.