Wydarzenia z tagiem - Dynastia

1 stycznia 3101 p.n.e.

Zjednoczenie Starożytnego Egiptu

Około 3100 p.n.e. król Narmer zjednoczył Górny i Dolny Egipt, tworząc pierwsze państwo narodowe na świecie. To historyczne osiągnięcie połączyło podboje militarne i sojusze polityczne, ustanawiając potężne królestwo, które miało dominować w regionie przez tysiąclecia.

1 stycznia 3101 p.n.e.

Zjednoczenie Starożytnego Egiptu

Król Menes (Narmer) zjednoczył Górny i Dolny Egipt około 3100 p.n.e., ustanawiając I Dynastię i tworząc podwaliny pod jedną z najbardziej trwałych cywilizacji w historii. To historyczne zjednoczenie zostało osiągnięte poprzez podboje militarne i strategię polityczną, a Memfis ustanowiono pierwszą stolicą.

1 stycznia 2651 p.n.e.

Imhotep: Pierwszy Architekt Egiptu

Imhotep, służący pod panowaniem faraona Dżosera podczas III dynastii (2650-2600 p.n.e.), zrewolucjonizował starożytną architekturę i medycynę egipską. Jako projektant Piramidy Schodkowej Dżosera i pionierski lekarz, stał się jednym z niewielu zwykłych ludzi, którzy zostali ubóstwieni w historii Egiptu.

1 stycznia 2631 p.n.e.

Rozpoczęcie Budowy Piramidy Schodkowej Dżesera

Piramida schodkowa Dżesera, zaprojektowana przez architekta Imhotepa, rozpoczęła budowę jako pierwsza na świecie wielkoskalowa budowla kamienna. Zlokalizowana w Sakkarze w Egipcie, ta rewolucyjna konstrukcja wyznaczyła przejście od prostych grobowców mastaba do monumentalnych piramid.

1 stycznia 2561 p.n.e.

Budowa Wielkiej Piramidy w Gizie

Wielka Piramida w Gizie, zbudowana około 2560 r. p.n.e. podczas IV dynastii egipskiego Starego Państwa, stanowi najwspanialsze osiągnięcie architektoniczne ludzkości. Wznosząc się na wysokość 146,5 metrów, pozostawała najwyższą konstrukcją stworzoną przez człowieka przez ponad 3800 lat.

1 stycznia 1505 p.n.e.

Bitwa pod Naharin

Rozstrzygająca bitwa stoczona między starożytnym Egiptem pod wodzą faraona Totmesa I a królestwem Mitanni wzdłuż rzeki Eufrat. Bitwa ta stanowiła największą ekspansję terytorialną Egiptu w Azji Zachodniej i ustanowiła Egipt jako dominującą potęgę militarną w regionie.

1 stycznia 1479 p.n.e.

Hatszepsut Zostaje Kobietą-Faraonem Egiptu

W 1478 r. p.n.e. królowa Hatszepsut wstąpiła na tron starożytnego Egiptu po śmierci swojego męża Totmesa II, stając się jedną z najbardziej niezwykłych kobiet-faraonów w historii. Początkowo służąc jako regentka dla swojego młodego pasierba Totmesa III, stopniowo przejęła pełnię władzy faraońskiej.

1 stycznia 1459 p.n.e.

Totmes III Zostaje Jedynym Władcą Egiptu

W 1458 roku p.n.e. Totmes III przejął pełną kontrolę nad starożytnym Egiptem po śmierci swojej macochy i współregentki Hatszepsut, rozpoczynając jeden z najbardziej udanych okresów panowania w Egipcie. Przeprowadził następnie 17 kampanii wojskowych i stworzył największe imperium egipskie.

1 stycznia 1337 p.n.e.

Zniknięcie Królowej Nefertiti

Królowa Nefertiti, jedna z najpotężniejszych władczyń Egiptu, w tajemniczy sposób zniknęła z zapisów historycznych około 1336 roku p.n.e., w dwunastym roku panowania Echnatona. Jej nagłe zniknięcie pozostaje jedną z największych nierozwiązanych zagadek starożytnego Egiptu.

1 stycznia 1333 p.n.e.

Panowanie Króla Tutanchamona

Dziewięcioletni Tutanchamon został faraonem starożytnego Egiptu w 1332 p.n.e., rządząc przez dekadę podczas XVIII dynastii okresu Nowego Państwa. Jego panowanie zaznaczyło kluczowy powrót do tradycyjnych egipskich praktyk religijnych po kontrowersyjnych reformach Echnatona.

1 stycznia 1333 p.n.e.

Wstąpienie Króla Tutanchamona na Tron

Dziewięcioletni Tutanchamon zostaje faraonem starożytnego Egiptu w 1332 p.n.e., kończąc okres amarneński i rozpoczynając przywrócenie tradycyjnych egipskich praktyk religijnych.

1 stycznia 1280 p.n.e.

Ramzes II zostaje faraonem

W wieku 25 lat Ramzes II wstąpił na tron starożytnego Egiptu po śmierci swojego ojca Setiego I, rozpoczynając jedno z najbardziej niezwykłych panowań w historii egipskiej.

1 stycznia 1280 p.n.e.

Ramzes II Zostaje Faraonem

Ramzes II wstępuje na tron Egiptu w wieku 25 lat, zostając trzecim faraonem XIX Dynastii po śmierci swojego ojca Setiego I. Jego koronacja rozpoczyna jeden z najdłuższych i najbardziej pomyślnych okresów panowania w historii Egiptu.

729 p.n.e.

Bitwa o Memfis

Decydująca bitwa w 728 r. p.n.e., w której kuszycki król Pije zdobył Memfis od króla Tefnachta, ustanawiając kuszycką dominację nad Egiptem i jednocząc Górny i Dolny Egipt pod rządami XXV dynastii.

1 października 337 p.n.e.

Wstąpienie na tron Aleksandra Wielkiego

Aleksander Wielki wstępuje na tron macedoński w wieku 20 lat po zabójstwie swojego ojca Filipa II w Ajgaj, rozpoczynając jedno z najważniejszych panowań w historii.

7 kwietnia 332 p.n.e.

Założenie Aleksandrii

Aleksander Wielki założył Aleksandrię 7 kwietnia 331 r. p.n.e., tworząc tym samym największe miasto starożytnego świata i kluczowy pomost kulturowy między cywilizacjami grecką i egipską.

1 stycznia 306 p.n.e.

Dojście Ptolemeusza I do władzy

Ptolemeusz I Soter, jeden z zaufanych generałów Aleksandra Wielkiego, ustanowił się władcą Egiptu w 305 p.n.e., zakładając Dynastię Ptolemeuszy, która rządziła przez prawie trzy stulecia. Po śmierci Aleksandra w 323 p.n.e. przekształcił Egipt z satrapii w niezależne królestwo hellenistyczne.

1 stycznia 301 p.n.e.

Założenie Biblioteki Aleksandryjskiej

Biblioteka Aleksandryjska, założona około 300-290 p.n.e. za panowania Ptolemeusza I Sotera, stała się największą biblioteką i instytucją badawczą starożytnego świata, gromadząc w okresie swojej świetności ponad 500 000 zwojów.

1 stycznia 291 p.n.e.

Założenie Biblioteki Aleksandryjskiej

Biblioteka Aleksandryjska, założona około 295-285 p.n.e. podczas panowania Ptolemeusza I Sotera, stała się największym starożytnym ośrodkiem nauki. Mieszcząc ponad 200 000 zwojów, służyła jako wiodąca instytucja badawcza, przyciągająca uczonych z całego regionu Morza Śródziemnego.

1 stycznia 286 p.n.e.

Wielka Biblioteka Aleksandryjska

Wielka Biblioteka Aleksandryjska została założona około 285 roku p.n.e. jako największa biblioteka i instytucja badawcza starożytnego świata. Znajdująca się w Aleksandrii w Egipcie, gromadziła do 500 000 zwojów i przyciągała czołowych uczonych z całego regionu śródziemnomorskiego.

1 stycznia 58 p.n.e.

Ukończenie Świątyni Edfu

Świątynia Edfu, jedna z najbardziej imponujących świątyń ptolemejskich starożytnego Egiptu, została ukończona w 57 r. p.n.e. po 180 latach budowy. Ta monumentalna budowla, poświęcona bogu sokolemu Horusowi, reprezentuje szczyt egipskiej architektury świątynnej.

1 stycznia 52 p.n.e.

Kleopatra VII zostaje Królową Egiptu

Kleopatra VII wstąpiła na egipski tron w wieku 18 lat, zostając współwładczynią ze swoim młodszym bratem Ptolemeuszem XIII. Zapoczątkowało to jedno z najbardziej niezwykłych panowań w historii i uczyniło ją ostatnią aktywną władczynią Królestwa Ptolemejskiego Egiptu.

12 sierpnia 31 p.n.e.

Śmierć Kleopatry VII

Kleopatra VII, ostatnia aktywna władczyni Królestwa Ptolemejskiego w Egipcie, popełniła samobójstwo 12 sierpnia 30 r. p.n.e. Jej śmierć oznaczała koniec zarówno hellenistycznego Egiptu, jak i epoki faraonów, przekształcając Egipt w prowincję rzymską.

1 lipca 80

Ukończenie Koloseum Rzymskiego

Koloseum w Rzymie, architektoniczny cud starożytnego świata, zostało ukończone w 80 roku n.e. za panowania cesarza Tytusa po ośmiu latach budowy. Ten ogromny amfiteatr mógł pomieścić 50 000 widzów i charakteryzował się innowacyjnymi rozwiązaniami inżynieryjnymi, w tym trzema poziomami arkad i złożonymi systemami podziemnymi.

1 stycznia 537

Koniec starożytnej cywilizacji egipskiej

Ostatni rozdział starożytnej cywilizacji egipskiej zakończył się w 537 r. n.e. wraz z zamknięciem Świątyni Izydy na wyspie File, co było zwieńczeniem stopniowego upadku, który rozpoczął się od podboju perskiego w 525 r. p.n.e. i trwał przez okres panowania greckiego i rzymskiego.

14 kwietnia 966

Chrzest Polski

Chrzest Polski w 966 roku to przełomowe wydarzenie w historii naszego kraju, które zapoczątkowało proces chrystianizacji i włączenie państwa polskiego do kręgu cywilizacji łacińskiej. Książę Mieszko I, przyjmując chrzest, dokonał strategicznego wyboru, który miał fundamentalne znaczenie dla rozwoju politycznego, kulturowego i społecznego Polski.

18 kwietnia 1025

Koronacja Bolesława Chrobrego

Koronacja Bolesława Chrobrego na pierwszego króla Polski, która odbyła się 18 kwietnia 1025 roku w katedrze gnieźnieńskiej, była przełomowym momentem w historii Polski. Wydarzenie to symbolicznie oznaczało narodziny polskiej państwowości i znacząco wzmocniło pozycję Polski na arenie międzynarodowej. Koronacja była zwieńczeniem wieloletnich starań Bolesława o wzmocnienie pozycji Polski i uzyskanie niezależności od Cesarstwa Niemieckiego.

1 stycznia 1039

Powrót Kazimierza Odnowiciela na tron polski

W 1039 roku Kazimierz Odnowiciel, syn Mieszka II i Rychezy, powrócił z wygnania do Polski, rozpoczynając proces odbudowy i jednoczenia państwa po okresie głębokiego kryzysu. Wspierany przez cesarza Henryka III i Ruś Kijowską, stopniowo odzyskał kontrolę nad Małopolską, Wielkopolską, Mazowszem i Śląskiem. Jego rządy przyniosły stabilizację kraju poprzez reformy administracyjne, gospodarcze i kościelne.

1 stycznia 1138

Testament Bolesława Krzywoustego

Testament Bolesława Krzywoustego z 1138 roku wprowadził zasadę senioratu i dokonał podziału państwa polskiego między synów władcy. Wydarzenie to zapoczątkowało okres rozbicia dzielnicowego w Polsce, który trwał niemal 200 lat i zakończył się koronacją Władysława Łokietka w 1320 roku. Decyzja ta znacząco wpłynęła na losy średniowiecznej Polski.

sierpień 1138

Testament Bolesława Krzywoustego

Testament Bolesława Krzywoustego z 1138 roku to przełomowy dokument w historii średniowiecznej Polski, który podzielił kraj między pięciu synów władcy i wprowadził zasadę senioratu. Jego postanowienia doprowadziły do okresu rozbicia dzielnicowego trwającego prawie 200 lat.

13 września 1195

Bitwa nad Mozgawą

Bitwa nad Mozgawą (13 września 1195) była jednym z najważniejszych starć zbrojnych średniowiecznej Polski. W wyniku starcia między wojskami Mieszka III Starego a siłami małoletniego Leszka Białego wspieranymi przez Romana Halickiego, doszło do znaczących zmian w układzie sił politycznych państwa piastowskiego.

24 listopada 1227

Zjazd w Gąsawie

Zjazd książąt piastowskich w Gąsawie w 1227 roku zakończył się tragicznie zamachem na życie uczestników. W jego wyniku zginął książę krakowski Leszek Biały, a książę śląski Henryk Brodaty został ciężko ranny. Wydarzenie to znacząco wpłynęło na pogłębienie rozbicia dzielnicowego w Polsce.

13 grudnia 1270

Henryk IV Probus obejmuje tron wrocławski

Henryk IV Probus, syn Henryka III Białego, w wieku 13 lat objął władzę w księstwie wrocławskim. Wydarzenie to zapoczątkowało okres dynamicznego rozwoju Wrocławia i całego regionu. Młody książę wprowadził szereg reform administracyjnych i gospodarczych, które uczyniły z Wrocławia jeden z najważniejszych ośrodków handlowych średniowiecznej Europy.

8 lutego 1296

Śmierć Przemysła II

8 lutego 1296 roku w Rogoźnie został zamordowany król Polski Przemysł II, ostatni władca z wielkopolskiej linii Piastów. Zabójstwa dokonano w wyniku spisku margrabiów brandenburskich oraz przedstawicieli rodów Nałęczów i Zarembów. Wydarzenie to zakończyło próbę zjednoczenia państwa polskiego i zapoczątkowało wieloletni kryzys polityczny.

20 stycznia 1320

Koronacja Władysława I Łokietka

Koronacja Władysława I Łokietka na króla Polski w katedrze wawelskiej 20 stycznia 1320 roku była przełomowym wydarzeniem w historii Polski. Ceremonia ta zakończyła okres rozbicia dzielnicowego i symbolicznie zjednoczyła ziemie polskie pod jednym berłem. Wydarzenie to przywróciło instytucję Królestwa Polskiego po blisko 200 latach przerwy.

16 października 1325

Ślub Kazimierza Wielkiego z Aldoną Anną

16 października 1325 roku w katedrze wawelskiej odbył się ślub króla Kazimierza Wielkiego z litewską księżniczką Aldoną Anną, córką wielkiego księcia Giedymina. Małżeństwo to przypieczętowało sojusz polsko-litewski i doprowadziło do uwolnienia 24 000 polskich jeńców.

1 lutego 1331

Najazd Jana Luksemburskiego na Małopolskę

W lutym 1331 roku wojska czeskie pod dowództwem Jana Luksemburskiego rozpoczęły inwazję na Małopolskę. 20-tysięczna armia czeska próbowała zdobyć Kraków, jednak 3-tysięczny garnizon pod dowództwem Władysława Łokietka skutecznie obronił miasto. Najazd zakończył się niepowodzeniem najeźdźców, ale spowodował znaczące zniszczenia w regionie.

25 kwietnia 1333

Koronacja Kazimierza III Wielkiego

25 kwietnia 1333 roku Kazimierz III Wielki został koronowany na króla Polski w katedrze wawelskiej w Krakowie. Był to moment przełomowy w historii Polski, rozpoczynający okres prosperity i rozwoju kraju. Kazimierz III Wielki, ostatni król z dynastii Piastów, objął tron po śmierci swojego ojca Władysława Łokietka.

1 stycznia 1366

Podbój Rusi Czerwonej przez Kazimierza Wielkiego

Podbój Rusi Czerwonej przez Kazimierza Wielkiego był jednym z najważniejszych wydarzeń w historii Polski XIV wieku. W latach 1340-1366 król systematycznie przyłączał do Królestwa Polskiego bogate ziemie ruskie, w tym strategicznie położony Lwów. Kampania zakończyła się traktatem z 1366 roku, który ostatecznie potwierdził polskie panowanie nad tym obszarem.

1 stycznia 1366

Przyłączenie Rusi Halickiej do Polski

Przyłączenie Rusi Halickiej do Polski przez Kazimierza Wielkiego w 1366 roku było jednym z najważniejszych wydarzeń w historii średniowiecznej Polski. To strategiczne posunięcie znacząco zwiększyło terytorium państwa, wzbogaciło je o nowe zasoby naturalne i otworzyło nowe szlaki handlowe. Wydarzenie to było kulminacją długotrwałego procesu ekspansji terytorialnej na wschód.

5 listopada 1370

Śmierć Kazimierza Wielkiego

Kazimierz III Wielki, ostatni król Polski z dynastii Piastów, zmarł 5 listopada 1370 roku w Krakowie na skutek obrażeń odniesionych podczas upadku z konia w czasie polowania. Jego śmierć zakończyła erę 400-letniego panowania dynastii Piastów na polskim tronie.

5 listopada 1370

Śmierć Kazimierza III Wielkiego

5 listopada 1370 roku w Krakowie zmarł Kazimierz III Wielki, ostatni król Polski z dynastii Piastów. Jego śmierć nastąpiła w wyniku obrażeń odniesionych podczas upadku z konia podczas polowania w Przyszowie. Wydarzenie to zakończyło okres świetności Polski i panowanie dynastii Piastów, otwierając nowy rozdział w historii kraju pod rządami Andegawenów.

17 listopada 1370

Koronacja Ludwika Węgierskiego

Ludwik Węgierski, syn Karola Roberta Andegaweńskiego i Elżbiety Łokietkówny, został koronowany na króla Polski 17 listopada 1370 roku w Katedrze Wawelskiej. Wydarzenie to zapoczątkowało unię personalną między Polską a Węgrami oraz przyniosło znaczące zmiany w systemie politycznym Polski, w tym słynny przywilej koszycki z 1374 roku.

17 listopada 1370

Ludwik Węgierski królem Polski

17 listopada 1370 roku Ludwik Węgierski został koronowany na króla Polski w katedrze wawelskiej. Było to możliwe dzięki układom sukcesyjnym z Kazimierzem Wielkim, który nie posiadał męskiego potomka. Wydarzenie to zapoczątkowało unię personalną między Polską a Węgrami, tworząc największy organizm państwowy w ówczesnej Europie Środkowej.

4 marca 1386

Koronacja Władysława Jagiełły

4 marca 1386 roku w katedrze wawelskiej odbyła się koronacja Władysława Jagiełły na króla Polski. Wydarzenie to zapoczątkowało dynastię Jagiellonów i doprowadziło do powstania unii polsko-litewskiej, jednego z największych państw średniowiecznej Europy.

15 maja 1440

Koronacja Władysława III na króla Węgier

15 maja 1440 roku w Székesfehérvár Władysław III Warneńczyk został koronowany na króla Węgier. Wydarzenie to zapoczątkowało unię personalną między Polską a Węgrami, tworząc potężny sojusz przeciwko Imperium Osmańskiemu. Tego samego dnia doszło również do kontrowersyjnej koronacji trzymiesięcznego Władysława Pogrobowca.

18 kwietnia 1518

Ślub Zygmunta Starego z Boną Sforzą

18 kwietnia 1518 roku na Wawelu odbyła się ceremonia zaślubin króla Zygmunta I Starego z włoską księżniczką Boną Sforzą. Wydarzenie to zapoczątkowało okres intensywnych przemian kulturowych i gospodarczych w Polsce, wprowadzając elementy włoskiego renesansu na polski dwór królewski.

7 lipca 1572

Śmierć Zygmunta Augusta

7 lipca 1572 roku w Knyszynie zmarł Zygmunt II August, ostatni męski przedstawiciel dynastii Jagiellonów. Jego śmierć zakończyła erę dziedzicznego przekazywania władzy w Polsce i zapoczątkowała okres wolnych elekcji.

7 lipca 1572

Śmierć Zygmunta II Augusta

7 lipca 1572 roku w zamku w Knyszynie zmarł Zygmunt II August, ostatni męski przedstawiciel dynastii Jagiellonów. Jego śmierć zakończyła okres dziedzicznej monarchii w Polsce i zapoczątkowała epokę wolnych elekcji.

5 kwietnia 1573

Pierwsza wolna elekcja

Pierwsza wolna elekcja w historii Polski odbyła się w 1573 roku na polach wsi Kamień pod Warszawą. W wyniku 35-dniowego głosowania, w którym uczestniczyło około 40 000 szlachciców, wybrano Henryka Walezego na pierwszego króla elekcyjnego Rzeczypospolitej.

3 maja 1660

Pokój w Oliwie

Pokój w Oliwie został podpisany 3 maja 1660 roku w klasztorze cysterskim w Oliwie koło Gdańska. Traktat zakończył potop szwedzki (1655-1660) i wprowadził nowy ład w Europie Północnej. Na jego mocy Jan Kazimierz zrzekł się pretensji do korony szwedzkiej, a Inflanty zostały podzielone między Polskę a Szwecję.